بررسی توزیع فراوانی بروز نارسایی آدرنال در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرا (س)

مقدمه: از آن جا که یکی از مکانیسم های نارسایی آدرنال، خون ریزی آدرنال در تروما، سپسیس و دیگر موارد بالینی است، هدف از این مطالعه تعیین توزیع فراوانی نارسایی عملکردی آدرنال در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی بستری در بخش مراقبت های ویژه بود. روش ها: این طرح یک مطالعه ی توصیفی بود که بر روی بیماران 65-18 سال بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال های 88-1387 انجام شد. پس از اخذ رضایت از بیمار و یا قیم قانونی وی (در صورت داشتن کاهش سطح هوشیاری) 80 بیمار انتخاب شدند و نمونه ی خون روزهای 1 (بدو ورود) 3، 7 و 14 برای اندازه گیری آزمایش های انعقادی و سطح صبحگاهی کورتیزول پلاسما گرفته شد. سپس اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری spss نسخه ی 18 و با کمک آزمون های آماری 2 χ، student-t، anova و آزمون همبستگی pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 80 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. از این تعداد 39 بیمار زن (8/48 درصد) و 41 بیمار (2/51 درصد) مرد بودند. میانگین آزمایش های انعقادی مختل در مردان 1/2 ± 3/5 و در زنان 97/1 ±08/4 بود و آزمونstudent-t  نشان داد که تفاوت بین دو جنس معنی دار بود (009/0 > p). آزمون 2 χ نشان داد رابطه ی معنی داری بین بیماری زمینه ای و آزمایش های انعقادی مختل در طی روزهای مورد مطالعه و نیز در کل وجود نداشت (05/0 ≤ p). نتیجه گیری: مطالعه ی ما نشان داد رابطه ی معنی داری بین میانگین آزمایش های انعقادی مختل و وجود یا عدم وجود نارسایی آدرنال وجود دارد، ولی لازم است مطالعات دیگری نیز در این زمینه انجام شود تا این موضوع بیشتر بررسی شود.